B. Efe’nin Hayatı
Aydında (Türkiye) doğan B. Efe, tutkulu bir taksi şoförüydü. Taksi kullanmayı çok severdi. Genellikle geceleri taksicilik yapar ve gündüzleri çalışan bir meslektaşıyla arabayı paylaşırdı. Efe’nin, görevde olup olmadığına bakmaksızın kendisini tekrar tekrar arayan çok sayıda düzenli müşterisi vardı. Irkçı cinayet girişiminden önce bir gazeteciye şöyle demişti: “Araba kullanmayı seviyorum. Bana bir kahve verin, sizi hiç durmadan İtalya’ya ya da Hollanda’ya götüreyim.” Efe balık tutmayı da çok seviyor. Olaydan beri hayatı değişti. Olaydan önceki hobilerini, arkadaşlıklarını ve günlük rutinlerini artık sürdüremiyor. Olaydan sonraki hayatı öncesinden çok daha farklı. Efe bir röportajında bunun sonuçlarını şöyle anlatıyor: «Olaydan beri üzgün bir insan oldum. Artık doğru düzgün uyuyamıyorum. Artık insanlara güvenmiyorum. Şehre korkmadan gitmeyi çok isterdim ama her zaman geri dönmek zorunda kalıyorum. Korku her zaman kafamın içinde. Fail hayatımı mahvetti. Eskiden mutlu bir insandım. Üç yıldır farklı bir insan oldum.” Olaydan bu yana Efe, ruhsal durumu nedeniyle çalışamaz hale gelmiş, başkalarının belirlediği ve devlet yapılarına bağımlı bir şekilde maddi olarak hayatta kalma mücadelesi vermektedir.