Ferdane
Satır

26. Ağustos 1984

Duisburg

Ferdane Satır’ın Hayatı

15 Ağustos 1944’te dünyaya gelen Ferdane Satır, sekiz çocuklu sevgi dolu bir anneydi. Türkiye’nin Adana ilinin Yeniköy köyünde büyüdü ve tarım işlerinde çalıştı. Henüz 17 yaşındayken Ramazan Satır ile evlendi ve 1976 yılında ailesinin bir kısmıyla Duisburg-Wanheimerort’a taşındı.

Ferdane, net kurallar koyan ve çocuklarına her zaman göz kulak olan şefkatli ve sevgi dolu bir anneydi. Aile günlük yaşamın üstesinden birlikte geldi ve ev kuralları ve ortak el sanatları yoluyla dayanışmayı güçlendirdi. Müzik, özellikle de Ferdi Tayfur ve Neşet Ertaş’ın şarkıları onun hayatında bir neşe kaynağıydı. Birlikte yemek yemek, aile hayatının merkezindeydi ve mükemmel bir aşçı olan Ferdane güven dolu bir atmosfer yaratırdı. Onun yaşam öyküsü, güç ve direncin bir kanıtıdır. Anısı ailesi tarafından sevgiyle yaşatılmaktadır.

Anma biçimleri

1984 yılında Duisburg’da yedi kişinin hayatını kaybettiği kundaklama saldırısı uzun süre kamuoyunda görünmez kaldı. Ancak 35 yıl sonra, 2019 yılında Duisburg 1984 Girişimi kuruldu ve olaydan etkilenenler ve hayatta kalanlarla birlikte olaylarla yüzleşmeye başladı.

Girişim, ırkçılığın eleştirel bir şekilde incelenmesini ve olaydan etkilenenlerin bakış açılarının görünür kılınmasını savunuyordu. 2019 yılında, Almanya’nın dört bir yanından gelen ırkçı ve antisemit şiddetten etkilenen kişiler ve yakınlarının, hayatta kalanlarla dayanışma göstermek, anmak, dinlemek, tanınmak ve adalet taleplerini desteklemek için bir araya geldiği ilk kamusal anma ve anma etkinliği gerçekleştirildi. 2020 yılından bu yana Duisburg’da Wanheimer Straße 301’deki anma alanında kurbanları anmak için her yıl bir anma etkinliği düzenleniyor.

2020 yılında Duisburg Belediyesi’nin yönetim, belediye meclisi, girişim ve aile temsilcilerinden oluşan bir komisyonu, hatırlama ve anmayı kent toplumuna yerleştirmek için çalışmalarına başladı. 39. yıldönümü olan 26 Ağustos 2023 tarihinde, Wanheimer Straße 301 adresindeki anma alanına bir anma plaketi yerleştirildi.

2024 yazında Duisburg 1984 Girişimi dağıldı. Ancak, etkilenen kişiler ve hayatta kalanlar, ölen yakınlarının anısını ve hikayelerini canlı tutmak için Almanya genelinde sağcı şiddete maruz kalan diğer insanlarla dayanışma içinde olmaya ve ağ kurmaya devam etmektedir.

Ne oldu

Bu anma kroniği, belirli olaylar, arka planlar ve sonuçlar da dahil olmak üzere sağcı, ırkçı ve antisemit şiddeti ele almaktadır. İçerik şiddet, ayrımcılık ve acıya ilişkin suçlayıcı tanımlamalar içerebilir.

Aşağıdaki “Suçun tanımı” bölümünde belirli katlanmış şiddet eylemleri açıklanmaktadır. Bu nedenle, etkilenenlere ve okuyuculara bu içerikle uğraşmanın yeniden travmatize edici bir etkisi olabileceğini hatırlatmak isteriz. İçeriğe erişmeden önce, lütfen zihinsel ve duygusal olarak bu tür konularla başa çıkabilecek durumda olup olmadığınızı kontrol edin ve gerekirse bunu tek başınıza yapmayın.

Duisburg’da 1984 yılında gerçekleşen ırkçı kundaklama saldırısı: acı bir hatıra

Ağustos 1984’te Duisburg-Wanheimerort’ta bugün hala acı bir şekilde hatırlanan ve kamuoyu tarafından çok az bilinen ırkçı bir kundaklama saldırısı gerçekleşti. Satır ve Turhan ailelerinin Wanheimer Straße 301 adresindeki evleri bu ölümcül kundaklama saldırısının hedefi oldu. Yedi kişi hayatını kaybetti ve bazıları ağır olmak üzere 23 kişi yaralandı.

Anıyoruz:

Ferdane Satır (d. 15 Ağustos 1944)

Çiğdem Satır (d. 25 Temmuz 1977)

Ümit Satır (d. 4 Nisan 1979)
Songül Satır (d. 4 Ağustos 1980)

Zeliha Turhan (d. 23 Mayıs 1966)

Rasim Turhan (d. 21 Ocak 1966)

Tarık Turhan (d. 2 Temmuz 1984)

Evde sadece göçmenler ve ırkçı görüşlere sahip kişiler yaşamaktaydı. Binaya daha önce gamalı haçlar çizilmiş olmasına rağmen, yetkililer ırkçı ya da aşırı sağcı bir motif olduğunu hemen reddetti. Bunun yerine, saldırının arka planında bir “çete savaşı” olduğundan şüphelendiler. Kurbanlar failler olarak damgalandı. Suçun bu şekilde depolitize edilmesi, bugüne kadar olayla yüzleşme sürecinde acı verici bir nokta olmaya devam etmektedir.

Kaynaklar

Aynur Satır (2024). 26. August 1984, Duisburg-Wanheimerort. “Ich werde weiterkämpfen – für die Wahrheit und Gerechtigkeit”. In: Ali Şirin (Hrsg.*in), Erinnern heißt kämpfen – Kein Schlussstrich unter unsere Stimme (S. 42-46).

Magazin “Hinsehen” (Ausgabe Dezember 2024) der Opferberatung Rheinland. 

Instagram: brandanschlag_duisburg_1984